Uit de tijd in de archipel

Exposeren aan de muren van Archipel in Almere literatuurwijk met schilderijen over de verleden tijd.
Op de cursus van Myriam Weisz hebben we, veelal aan de hand van familiefoto's, gewerkt aan beelden van het verleden van ons en onze ouders. "Uit de tijd", maar daarom niet minder van belang. Voor de bewoners van het woonzorgcentrum Archipel zouden het beelden kunnen zijn die ze herkennen: de slagersjongen met zijn rieten mand voor op de fiets, de meisjes aan de afwas in de oude keuken, vader met zijn nieuwe radiotoestel, verkleurde foto's, ouderwetse kleding, strikken in het haar.
Een leuk onderwerp om aan te werken en leuk om eens te bekijken. Dat kan vanaf 7 april (16:30 feestelijke opening) tot en met 3 juli 2011.

Jan de Groot schildert en exposeert

Jan is medecursist van de dinsdagavondcursus aan de Kunstlinie. Tot en met 2 april exposeert hij in het gebouw van de Kunstlinie. "Stille landschappen en vreemde mussen" is de titel van de expositie.
Ik ben een groot bewonderaar van het werk van Jan. Zijn schilderijen bestaan uit losse vlakken, naast en tegen elkaar aan, met gevoelige, "rafelige" randen. Als je hem bij zijn schilderen observeert, zie je de zorg waarmee hij zijn kleuren mengt, de verf aanbrengt, het beeld opbouwt. Hij werkt net zo lang door tot ieder vlakje precies de plaats, de vorm en de kleur heeft die goed is. En wat goed is, ontdekt hij gaandeweg het proces.
Het resultaat is een landschap (meestal), een stilleven of portret of een groepje mussen, waar het plezier in het schilderen aan af te zien is. Ik ben daarom erg blij eens een schilderijtje te kunnen kopen: Portugal, dat hier naast me aan de muur hangt.
Wie in de gelegenheid is de expositie te bezoeken moet dat zeker doen. In het echt zijn ze nog veel mooier dat op de Jan's website.

Start van deze weblog

Vandaag start ik een weblog over mijn hobby, schilderen, en andere interesses die niet op de blog van mijn werk thuishoren. Deze blog bestaat dus naast de OVC mediatheek weblog.

Ik hoorde vandaag, naar aanleiding van het thema van de Boekenweek, iemand zeggen dat er een groot verschil zou zijn tussen de dagboeken die vroegen bijgehouden en gepubliceerd werden en de weblogs die jan en alleman tegenwoordig op het internet zet. In weblogs ontbrak het aan reflectie. Alles werd maar klakkeloos op het web gezet, zonder dat men zich afvraagt of er iemand is die daarop zit te wachten. Tja, ik herken dit wel. En ik vraag me af wie er op mijn schrijfsels zit te wachten.

Lees en reageer als je wilt, sla over als het je niet interesseert. Er is genoeg op de wereld dat wel de moeite van het lezen waard is. Voor wie mij wil volgen: veel leesplezier! En de anderen: a dieu!